W procedurach o udzielenie zamówienia publicznego zamawiający często korzystają z możliwości selekcji wykonawców na podstawie wymogu legitymowania się określonym doświadczeniem w realizacji dostaw, usług lub robót budowlanych.

Szacowanie wartości zamówienia jest istotną czynnością dla prawidłowego zastosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych i stanowi obowiązek zamawiającego na etapie poprzedzającym wszczęcie postępowania o zamówienie publiczne.

Wśród szeregu kluczowych pojęć zdefiniowanych w ustawie Prawo zamówień publicznych pojawia się termin „cena”, który należy rozumieć zgodnie z – wprost wskazanym w pzp – art. 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług.

Obowiązek określenia prawidłowej stawki VAT dla danego towaru lub usługi spoczywa zawsze na podatniku, tj. dostawcy towaru czy usługi, czyli na wykonawcy.

Jedną z obowiązkowych czynności przygotowania postępowania o zamówienie publiczne jest oszacowanie wartości tego zamówienia.

W art. 46 ust. 1 pzp ustawodawca wskazał termin, w jakim zamawiający zobowiązany jest zwrócić wadium wszystkim wykonawcom ubiegającym się o zamówienie.

Przepisy pzp nie regulują szczegółowo spraw związanych z dochodzeniem roszczeń z tytułu zawartych umów o zamówienie publiczne.

Umowę o zamówienie publiczne zawiera się na czas oznaczony. Wynika to wprost z treści art. 142 ust. 1 pzp. Ustawa przewiduje jednak kilka wyjątków, kiedy zamawiający może podpisać umowę na czas nieoznaczony.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 2 pzp każda oferta klasyfikowana jest na podstawie określonych z góry (tj. w ogłoszeniu o zamówieniu i w siwz) kryteriów oceny ofert, z których jednym jest cena lub koszt.

W umowach o zamówienie publiczne zamawiający przewidują zazwyczaj jeden z dwóch rodzajów sposobu rozliczenia się z wykonawcą: rozliczenie kosztorysowe lub ryczałtowe.