Wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektu budowlanego są niezbędną częścią projektu budowlanego. Od nich zależy prawidłowe zaprojektowanie fundamentów.

Podstawowym aktem prawnym regulującym przebieg procesu budowlanego jest ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm.), dalej: prawo budowlane. W jednym z pierwszych przepisów (art. 5 ust. 1) stanowi ona o konieczności projektowania i budowania obiektu budowlanego w sposób określony w przepisach (w tym techniczno-budowlanych) oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając spełnienie wymagań podstawowych, dotyczących m.in. bezpieczeństwa konstrukcji i użytkowania.

Odpowiednie zaprojektowanie fundamentów obiektu budowlanego wpływa w znacznym stopniu na statykę obiektu i jego późniejsze użytkowanie. Zależy ono m.in. od uwzględnienia istniejących warunków gruntowych. Na projektancie ciąży więc duża odpowiedzialność za prawidłowe rozpoznanie warunków posadowienia i zaprojektowanie obiektu budowlanego.

Kto decyduje o badaniach

Ustawodawca w art. 34 prawa budowlanego określił zawartość projektu budowlanego, zaznaczając, że w zależności od potrzeb niezbędną częścią projektu budowlanego są wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektu budowlanego.

Sformułowanie „w zależności od potrzeb” oznacza, że decyzję o tym, czy projekt budowlany powinien zawierać ww. wyniki badań, podejmuje projektant obiektu. Ma to swoje uzasadnienie – przecież to on ponosi odpowiedzialność za właściwe zaprojektowanie obiektu budowlanego. Po zapoznaniu się z terenem, na którym ma zostać zlokalizowany obiekt budowlany, to projektant decyduje, w jakim zakresie (mając na uwadze specyfikę obiektu) konieczne jest rozpoznanie podłoża pod względem geotechnicznym.