Odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlegają pracownicy jednostek sektora finansów publicznych, którym powierzono określone obowiązki w zakresie gospodarki finansowej lub czynności przewidziane w Pzp.

Przepisy Działu VII ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (dalej: Pzp) nie mają zastosowania do odpowiedzialności za naruszenie jej przepisów, odnoszącej się do jednostek sektora finansów publicznych (dalej: jsfp) w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (dalej: uofp). Odpowiedzialność taka jest ponoszona na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (dalej: uodfp) i ma ona charakter odpowiedzialności indywidualnej. Wynikać może bowiem jedynie z faktu zawinionego dopuszczenia się przez osoby wskazane w art. 4 uodfp jednego z czynów określonych w art. 5-18 tejże ustawy. Należy przy tym zaznaczyć, że dyspozycja art. 17 uodfp odnosi się do czynów bezpośrednio związanych z naruszeniem przepisów Pzp. Odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych nie ponoszą więc podmioty (zamawiający), jak ma to miejsce na gruncie Pzp, ale jedynie osoby fizyczne w zakresie określonym w uodfp, które w ramach pełnionych funkcji lub wykonywanych obowiązków gospodarują środkami publicznymi¹. W myśl zaś art. 22 uodfp, odpowiedzialność jest ponoszona zarówno za umyślne, jak i nieumyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych:

1. umyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych ma miejsce wtedy, gdy sprawca miał zamiar je popełnić, tj. chciał je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia na to się godził (wina umyślna),
2. nieumyślne naruszenie dyscypliny finansów publicznych ma miejsce wtedy, gdy sprawca – nie mając zamiaru jego popełnienia – popełnił je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia naruszenia dyscypliny finansów publicznych przewidywał albo mógł przewidzieć (wina nieumyślna).