Prawo opcji stosowane jest głównie do dostaw i usług, jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby stosować opcję także w postępowaniach o udzielenie zamówienia na roboty budowlane. Co prawda art. 34 ust. 5 pzp w swej treści odnosi się tylko do dostaw i usług, jednak przepis ten określa jedynie sposób ustalania wartości zamówienia, a nie stanowi o możliwości używania opcji – w tym zakresie ustawodawca krajowy nie stawia żadnych ograniczeń.
Co więcej, ustawodawca europejski w postanowieniach dotyczących obowiązku ujmowania opisu opcji w ogłoszeniu o zamówieniu (pkt 7 części C załącznika V do dyrektywy 2014/24/UE) odnosi się do wszystkich rodzajów zamówień (zarówno tych dotyczących dostaw i usług, jak i tych związanych z robotami budowlanymi). Również treść art. 72 dyrektywy 2014/24/UE, wskazując opcję jako jedną z możliwości zmiany umowy w toku jej realizacji, nie ogranicza jej zastosowania wyłącznie do konkretnych rodzajów przedmiotu zamówienia.
Najczęstszym błędem popełnianym przez zamawiającego na etapie przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego, w którym przewiduje się
prawo opcji, jest niejednoznaczny i nieprecyzyjny
opis przedmiotu zamówienia objętego prawem opcji.
Robota budowlana jest opisywana za pomocą dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej (STWiOR). Jeśli dokumenty te są przygotowane zgodnie z obowiązującym prawem, to mogą stanowić precyzyjny
opis przedmiotu zamówienia. Zamawiający, chcąc zrealizować budowę 100 punktów oświetleniowych i posiadając dokumentację na 120 punktów oświetleniowych, może określić, że zamówieniem podstawowym (minimalnym) będzie wspomniane 100 punktów, i przewidzieć jako opcję kolejne 20 punktów oświetleniowych.
Jerzy Wysocki
dyrektor wydziału gospodarki gminnej w jednostce samorządu terytorialnego; szkoleniowiec i wykładowca na studiach podyplomowych z zakresu zamówień publicznych, autor wielu publikacji dotyczących prawa zamówień publicznych