W styczniowym numerze miesięcznika omówione zostały teoretyczne aspekty związane z wynagrodzeniem kosztorysowym. Obecny artykuł zawiera natomiast przykłady praktycznych zapisów, które można zastosować w siwz.

Jak powszechnie wiadomo, sposób ustalania umówionego wynagrodzenia należy do stron umowy, a w przypadku zamówień publicznych decyduje o tym zamawiający, ponieważ to on sporządza siwz wraz ze wzorem umowy.

Przyjęty w umowie rodzaj wynagrodzenia musi być spójny z wymaganym przez art. 36 ust. 1 pkt 12 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: Pzp) opisem sposobu obliczenia ceny. Należy podkreślić, że warunki „gry” określa zamawiający i obowiązuje tu zasada: jak się umówimy, tak później postąpimy.

Podane niżej praktyczne zapisy dotyczą wynagrodzenia kosztorysowego (art. 629, 630 i 631 kodeksu cywilnego – dalej: kc) i zestawienia planowanych prac (art. 630 § 1 kc), które to zostało sporządzone przez zamawiającego w postaci przedmiaru robót. Sytuację taką opisuje zdanie pierwsze art. 630 § 1 kc: „Jeżeli w toku wykonywania dzieła zajdzie konieczność przeprowadzenia prac, które nie były przewidziane w zestawieniu prac planowanych będących podstawą obliczenia wynagrodzenia kosztorysowego, a zestawienie sporządził zamawiający, przyjmujący zamówienie może żądać odpowiedniego podwyższenia umówionego wynagrodzenia”.