Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 02-04-2009 | Autor: | Mariusz Partyka |
Formuła uzupełniania dokumentów w zamówieniach publicznych funkcjonuje już od dawna – sięga jeszcze ustawy o zamówieniach publicznych. Co prawda od tego czasu, a nawet już w ramach funkcjonowania ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: Pzp) przeszła znaczącą ewolucję, jednak ciągle wywołuje wątpliwości. Przy okazji ostatniej nowelizacji Pzp zasady uzupełniania zostały zmodyfikowane: wprowadzono bowiem sankcję za nieuzupełnienie dokumentów (w postaci utraty wadium), zasadę, iż złożone dokumenty muszą potwierdzać spełnianie warunków i wymagań najpóźniej na dzień składania ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu oraz wprowadzono ustawową zasadę uzupełniania pełnomocnictw.
Zamawiający zwraca się o uzupełnienie dokumentów lub oświadczeń, gdy nie zostały one w ogóle złożone albo gdy zostały złożone, ale zawierają błędy. Pełnomocnictwa podlegają uzupełnieniu, gdy ich w ogóle nie złożono lub zostały złożone, ale są wadliwe.
Tematyka uzupełniania była już poruszana na łamach „Przetargów Publicznych”, dlatego chciałbym skoncentrować się na tym, jakie dokumenty należy uzupełniać, a jakich uzupełniać nie wolno. Wszystkie dokumenty, które podlegają uzupełnieniu, proponuję podzielić na trzy grupy:
a) oświadczenia lub dokumenty potwierdzające spełnianie warunków udziału w postępowaniu,
b) oświadczenia lub dokumenty potwierdzające spełnianie przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez zamawiającego,
c) pełnomocnictwa.
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne