Wydaje się, że ustawowe wymogi dotyczące opisu przedmiotu zamówienia utrudniają osiągnięcie innowacyjności – w art. 29 ust. 1 pzp wskazano, że przedmiot ma być opisany w sposób jednoznaczny. Oznacza to, że w typowych trybach „otwartych” innowacyjny przedmiot zamówienia może nie występować.

Zamawiający może otrzymać przedmiot innowacyjny dzięki zastosowaniu trybu partnerstwa innowacyjnego (przewidzianego w dyrektywie 24/2014/UE) lub dialogu konkurencyjnego (przewidzianego w pzp sprzed nowelizacji). W przypadku partnerstwa innowacyjnego wydawać się może, że skoro przedmiot zamówienia ma się wykrystalizować dopiero po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych, to postanowienia siwz nie mogą być zbyt precyzyjne. Nie do końca jednak tak to wygląda. Przede wszystkim – zgodnie z art. 73b ust. 1 i 2 projektu nowelizacji pzp – zamawiający zobowiązany jest określić w ogłoszeniu o zamówieniu oraz w siwz swoje zapotrzebowanie na innowacyjny przedmiot zamówienia, przy czym ustawodawca w art. 73b ust. 3 projektu nowelizacji pzp wymaga, by informacje zawarte w dokumentacji były „wystarczająco jednoznaczne, aby umożliwić wykonawcom ustalenie charakteru i zakresu wymaganego rozwiązania”. Jednym z kolejnych etapów postępowania o udzielenie zamówienia w ramach partnerstwa innowacyjnego są negocjacje z wykonawcami, a art. 73e ust. 2 projektu nakazuje stosować w tym zakresie odpowiednio postanowienia art. 58 i 59. Ich treść natomiast pozwala na dokładne doprecyzowanie postanowień siwz w porozumieniu z przyszłymi wykonawcami oraz rozwianie wątpliwości interpretacyjnych jeszcze przed etapem składania ofert ostatecznych.

Grzegorz Mazurek
adwokat, prowadzi własną kancelarię prawną; były wiceprezes Krajowej Izby Odwoławczej i arbiter