Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 03-12-2015 | Autor: | Marcin Piątek |
Współczesna administracja publiczna musi być w pełni przygotowana do zmieniających się warunków gospodarczych i społecznych, zarówno w państwie, jak i w środowisku międzynarodowym. Jest to efekt tego, co Zygmunt Bauman nazwał „płynną nowoczesnością”, wymuszającą doskonalenie w społeczeństwie i państwie mechanizmów adaptacyjnych oraz absorpcyjnych w niepewnych czasach.
Budowanie nowych relacji administracji z otoczeniem jest kluczowym elementem kształtowania się nowej jakości życia politycznego, gospodarczego i społecznego, czego ważnym składnikiem – w procesie zarządzania publicznego – jest „inteligentna biurokracja” oparta na szerokiej partycypacji społecznej.
Od końca lat 70. XX wieku zmienia się na świecie model zarządzania w sektorze publicznym, będący adekwatną odpowiedzią na oczekiwania obywateli wobec roli i zadań państwa w sferze publicznej. Kontestacja głównych założeń koncepcyjnych modelu tradycyjnej biurokracji w administracji publicznej m.in. wg Maxa Webera (zob. tabela 1) spowodowała wyłonienie się nowego podejścia w tej dziedzinie, określanego „urynkowieniem” czy też „marketyzacją” sektora publicznego, pociągającego za sobą nowe zarządzanie publiczne (ang. New Public Management, dalej również: NPM)1.
Według klasycznego ujęcia M. Webera biurokracja miała być gwarantem profesjonalnie zarządzanego państwa, jednak z biegiem lat model klasyczny ukazywał coraz większe ułomności, wyrażające się przede wszystkim w braku elastycznego dostosowywania się do ewoluującego otoczenia, co prowadziło do wyobcowania administracji przez:
Nowy sposób zarządzania w sektorze publicznym rozwinął się najpierw w Australii, Nowej Zelandii oraz Wielkiej Brytanii, a następnie w Stanach Zjednoczonych, Irlandii i Francji. Najbardziej znanymi politykami wdrażającymi ten system zarządzania na początku lat 80. ubiegłego wieku byli: prezydent USA Ronald Reagan oraz premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher.
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne