Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 06-11-2014 | Autor: | Zbigniew Raczkiewicz |
Cel
Zdefiniowanie, w jakich sytuacjach zamówienia publiczne nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy.
Podstawa prawna
Obowiązująca obecnie dyrektywa 2004/18/WE nie porusza kwestii zamówień publicznych między podmiotami sektora publicznego (ang. in-house cooperation). Wśród zamawiających pojawiała się jednak wątpliwość: czy zapisy dyrektywy mają zastosowanie w przypadku udzielania zamówień publicznych między podmiotami publicznymi, czy też nie? Odpowiedzi na to pytanie udzielał niejednokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał) w swoich orzeczeniach (zob. sprawy: C-107/98, C-26/03, C-458/03, C-340/04, C-324/07 oraz C-573/07). Określił w nich przesłanki, które muszą być spełnione, aby zamówienie publiczne realizowane między podmiotami sektora publicznego było wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy.
Interpretacja orzecznictwa Trybunału sprawiała trudności instytucjom zamawiającym, a ponadto była różna w zależności od państwa członkowskiego Unii Europejskiej (zob. pkt 31 preambuły dyrektywy 2014/24/UE). Dlatego też w toku prac nad nową dyrektywą 2014/24/UE zdecydowano o wprowadzeniu do unijnego reżimu zamówień publicznych zapisów określających warunki, w których przepisy dyrektywy 2014/24/UE nie mają zastosowania do zamówień publicznych między podmiotami sektora publicznego (art. 12). Ponieważ zapisy te bazują na orzecznictwie Trybunału, należy stwierdzić, że nastąpiła tzw. inkorporacja orzecznictwa.
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne