Omawiamy zmiany wprowadzone nową dyrektywą, dotyczące zamówień udzielanych między podmiotami sektora publicznego, a także odnoszące się do generalnych ustaleń w zakresie kryteriów udzielania zamówień publicznych.

Zamówienia publiczne między podmiotami sektora publicznego (zamówienia in-house i współpraca horyzontalna)

Cel

Zdefiniowanie, w jakich sytuacjach zamówienia publiczne nie są objęte zakresem stosowania dyrektywy.

Podstawa prawna

• punkty 31–33 preambuły;
• artykuł 12 „zamówienia publiczne między podmiotami sektora publicznego”.

Aktualna sytuacja

Obowiązująca obecnie dyrektywa 2004/18/WE nie porusza kwestii zamówień publicznych między podmiotami sektora publicznego (ang. in-house cooperation). Wśród zamawiających pojawiała się jednak wątpliwość: czy zapisy dyrektywy mają zastosowanie w przypadku udzielania zamówień publicznych między podmiotami publicznymi, czy też nie? Odpowiedzi na to pytanie udzielał niejednokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał) w swoich orzeczeniach (zob. sprawy: C-107/98, C-26/03, C-458/03, C-340/04, C-324/07 oraz C-573/07). Określił w nich przesłanki, które muszą być spełnione, aby zamówienie publiczne realizowane między podmiotami sektora publicznego było wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy.

Interpretacja orzecznictwa Trybunału sprawiała trudności instytucjom zamawiającym, a ponadto była różna w zależności od państwa członkowskiego Unii Europejskiej (zob. pkt 31 preambuły dyrektywy 2014/24/UE). Dlatego też w toku prac nad nową dyrektywą 2014/24/UE zdecydowano o wprowadzeniu do unijnego reżimu zamówień publicznych zapisów określających warunki, w których przepisy dyrektywy 2014/24/UE nie mają zastosowania do zamówień publicznych między podmiotami sektora publicznego (art. 12). Ponieważ zapisy te bazują na orzecznictwie Trybunału, należy stwierdzić, że nastąpiła tzw. inkorporacja orzecznictwa.