Czy nowa definicja roboty budowlanej oraz wprowadzenie do pzp definicji obiektu budowlanego zmienia stan prawny odnośnie do szacowania wartości zamówienia na roboty budowlane?

Jak dokonać czynności szacowania przedmiotu zamówienia, odnosząc się do definicji obiektu budowlanego wskazanej w pzp? Na to pytanie odpowiedział Urząd Zamówień Publicznych (dalej: UZP) w opinii z 31 grudnia 2013 r.¹: „Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 5d ustawy Pzp przez obiekt budowlany rozumieć należy wynik całości robót budowlanych w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i wodnej, który może samoistnie spełniać funkcję gospodarczą lub techniczną. W orzecznictwie ETS (obecnie TSUE) istnienie obiektu budowlanego powinno być oceniane w związku z funkcją gospodarczą lub techniczną rezultatu wykonanych robót budowlanych. Obiektem może być zatem przykładowo określony budynek spełniający funkcję teatru, pływalni lub inna budowla typu most czy tunel. Jednocześnie za obiekt budowlany w rozumieniu nowej definicji uznany zostanie także zespół czy kompleks obiektów w rozumieniu prawa budowlanego, mający pełnić określoną funkcję gospodarczą lub techniczną, np. zespół rekreacyjno-wypoczynkowy, w ramach którego funkcjonować będą odrębne budynki pływalni, siłowni, sali gimnastycznej, spa, korty tenisowe, parkingi itp. Wobec powyższego, szacując wartość robót budowlanych niezbędnych do realizacji obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy Pzp, nawet jeżeli roboty te odnoszą się do różnych obiektów budowlanych w rozumieniu prawa budowlanego, ale składają się na jedno zamierzenie budowlane wyznaczone wspólną funkcją gospodarczą i techniczną, jaką ta inwestycja budowlana ma pełnić, zamawiający powinien dokonać łącznego szacowania, sumując wartość robót składających się na ww. zamierzenie”.

Zamierzenie budowlane

W myśl opinii UZP zatem w przypadku „jednego zamierzenia budowlanego” zamawiający powinien dokonać łącznego szacowania, sumując wartość wszystkich robót składających się na to zamierzenie.

Nie sposób zgodzić się z tym stwierdzeniem, biorąc pod uwagę wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z 28 kwietnia 2011 r., V SA/Wa 2555/10) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (z 23 stycznia 2013 r., II GSK 1956/11), które zostały omówione w części pierwszej niniejszego artykułu. Wydają się temu przeczyć także art. 33 pzp i rozporządzenie w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (dalej: rozporządzenie o kosztorysie inwestorskim).

Pojęcie „zamierzenie budowlane” występuje w art. 33 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane (dalej pr.bud.). Z tego przepisu wynika, że jeżeli wybrany obiekt wchodzący w skład zamierzenia budowlanego może samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, to inwestor może występować o osobne pozwolenie na budowę dla tego obiektu.