Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 01-09-2014 | Autor: | Zbigniew Leszczyński |
Jak dokonać czynności szacowania przedmiotu zamówienia, odnosząc się do definicji obiektu budowlanego wskazanej w pzp? Na to pytanie odpowiedział Urząd Zamówień Publicznych (dalej: UZP) w opinii z 31 grudnia 2013 r.1: „Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 5d ustawy Pzp przez obiekt budowlany rozumieć należy wynik całości robót budowlanych w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i wodnej, który może samoistnie spełniać funkcję gospodarczą lub techniczną. W orzecznictwie ETS (obecnie TSUE) istnienie obiektu budowlanego powinno być oceniane w związku z funkcją gospodarczą lub techniczną rezultatu wykonanych robót budowlanych. Obiektem może być zatem przykładowo określony budynek spełniający funkcję teatru, pływalni lub inna budowla typu most czy tunel. Jednocześnie za obiekt budowlany w rozumieniu nowej definicji uznany zostanie także zespół czy kompleks obiektów w rozumieniu prawa budowlanego, mający pełnić określoną funkcję gospodarczą lub techniczną, np. zespół rekreacyjno-wypoczynkowy, w ramach którego funkcjonować będą odrębne budynki pływalni, siłowni, sali gimnastycznej, spa, korty tenisowe, parkingi itp. Wobec powyższego, szacując wartość robót budowlanych niezbędnych do realizacji obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy Pzp, nawet jeżeli roboty te odnoszą się do różnych obiektów budowlanych w rozumieniu prawa budowlanego, ale składają się na jedno zamierzenie budowlane wyznaczone wspólną funkcją gospodarczą i techniczną, jaką ta inwestycja budowlana ma pełnić, zamawiający powinien dokonać łącznego szacowania, sumując wartość robót składających się na ww. zamierzenie”.
W myśl opinii UZP zatem w przypadku „jednego zamierzenia budowlanego” zamawiający powinien dokonać łącznego szacowania, sumując wartość wszystkich robót składających się na to zamierzenie.
Nie sposób zgodzić się z tym stwierdzeniem, biorąc pod uwagę wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (z 28 kwietnia 2011 r., V SA/Wa 2555/10) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (z 23 stycznia 2013 r., II GSK 1956/11), które zostały omówione w części pierwszej niniejszego artykułu. Wydają się temu przeczyć także art. 33 pzp i rozporządzenie w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (dalej: rozporządzenie o kosztorysie inwestorskim).
Pojęcie „zamierzenie budowlane” występuje w art. 33 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane (dalej pr.bud.). Z tego przepisu wynika, że jeżeli wybrany obiekt wchodzący w skład zamierzenia budowlanego może samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem, to inwestor może występować o osobne pozwolenie na budowę dla tego obiektu.
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne