Sposób szacowania wartości robót budowlanych uzależniony jest od tego, czy przedmiotem zamówienia jest samo wykonanie roboty budowlanej, czy też jej zaprojektowanie i wykonanie.

Zasady określające ustalanie wartości przedmiotu zamówienia na roboty budowlane zawarte są w art. 32, 33 i 35 ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: pzp). Art. 32 dotyczy jednak wszystkich rodzajów zamówień, a więc także dostaw i usług. Z ust. 1 tego przepisu wynika, że wartością zamówienia jest kwota netto ustalona z należytą starannością, którą zamawiający przewiduje wypłacić wykonawcy. W tym miejscu rodzi się pytanie: Czym jest zamówienie publiczne? Odpowiedź na nie znajdziemy w art. 2 pkt 13 pzp, zgodnie z którym przez zamówienie publiczne należy rozumieć umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą, których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane. Biorąc pod uwagę te przepisy należy stwierdzić, że ile umów, tyle zamówień, a wartością tych zamówień jest przewidywana szacunkowa ich wartość. Art. 32 ust. 2 pzp zabrania natomiast dzielenia jednego zamówienia na części lub zaniżania jego wartości.

Zamówienia uzupełniające

Art. 32 ust. 3 pzp określa, że jeżeli zamawiający przewiduje udzielenie zamówień uzupełniających, przy ustalaniu wartości zamówienia (chodzi o zamówienie podstawowe) uwzględnić powinien wartość zamówień uzupełniających (poprzez ich dodanie).

W jaki sposób zamawiający ma określić wartość zamówienia w takiej sytuacji? Czy przed wszczęciem takiego postępowania – oprócz kosztorysu inwestorskiego na zamówienie podstawowe – musi także posiadać kosztorys inwestorski na zamówienie uzupełniające? Znane są, niestety, opinie, z których wynika, że już na etapie udzielania zamówienia podstawowego należy posiadać, także dla zamówienia uzupełniającego, dokumentację projektową oraz kosztorys inwestorski. Jest to ponoć niezbędne, aby spełnić omawiany w art. 32 ust. 3 warunek i do wartości zamówienia podstawowego doliczyć wartość zamówienia uzupełniającego.