Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 01-04-2010 | Autor: | Grzegorz Mazurek |
Wadium jest instytucją nieodłącznie związaną z udzielaniem zamówień publicznych, zwłaszcza teraz, kiedy w celu podniesienia konkurencyjności w zamówieniach publicznych nowelizacje ustawy Prawo zamówień publicznych (dalej: pzp) doprowadziły do możliwości składania przez wykonawców ofert, bazując na potencjale innych podmiotów.
Wadium jest jedynym sposobem na zabezpieczenie interesów zamawiającego na etapie składania ofert. Choć przepisy dotyczące wadium zmieniały się na przestrzeni lat, to jednak najmniejszym zmianom ulegał art. 45 określający formy wnoszenia wadium. Z tego też powodu orzecznictwo w tym zakresie uległo znacznemu ustabilizowaniu i ujednoliceniu. Należy jednak wskazać na ciągłe problemy związane ze sposobem wnoszenia, a w szczególności przedłużania wadium.
W jednym z postępowań, prowadzonym w drugiej połowie 2009 r., zamawiający następująco określił wymagania w zakresie wadium:
„Zamawiający wymaga wadium w wysokości: 984,00 zł, w przypadku gdy wykonawca składa ofertę na wszystkie 2 części. Gdy oferta jest składana na mniejszą ilość części, to wykonawca wnosi wadium stanowiące sumę wadiów za poszczególne części, na które składa ofertę. Wadium dla poszczególnych części zamówienia wynosi: część I: 600,00 zł brutto, część II: 380,00 zł brutto”.
W przedmiotowym postępowaniu wadium wniosło dwóch wykonawców – jeden w wysokości 980 zł, drugi w wysokości 984 zł. Obaj złożyli ofertę na „wszystkie dwie” części zamówienia. Zamawiający wykluczył wykonawcę, który złożył ofertę zabezpieczoną wadium w kwocie 984 zł. Ten odwołał się do Krajowej Izby Odwoławczej. Izba wskazała na prawidłowość złożenia wadium (wyrok z dnia 14 stycznia 2010 r., KIO/UZP/1693/09).
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne