Liczba koniecznych do zrealizowania inwestycji przy ograniczeniach finansowych sektora publicznego wymusza poszukiwanie nowych źródeł pozyskiwania środków na realizację wielu przedsięwzięć.

W sytuacji gdy władze lokalne zmuszone są przyjąć kapitał prywatny oraz transfer jego wiedzy, umiejętności i posiadanych kompetencji w celu uzupełnienia mocno ograniczonych zasobów publicznych, koncesje wydają się szczególnie atrakcyjne.

Są one chętnie wykorzystywane przez organy publiczne do zapewniania dostaw usług komunalnych lub budowy infrastruktury (zgodnie z dostępnymi informacjami ponad 60% wszystkich umów o ppp można zaklasyfikować jako koncesje). Przedsiębiorcy prywatni mogą w ten sposób budować autostrady i zarządzać nimi, eksploatować sieci wodno-kanalizacyjne czy spalarnie odpadów, a także świadczyć usługi zdrowotne itp.

Rodzaje koncesji

Ustawa o koncesji na roboty budowlane i usługi (dalej: ukrbu) przewiduje możliwość realizacji inwestycji publicznych w trybie dwóch typów koncesji, tj. koncesji na roboty budowlane oraz koncesji na świadczenie usług. Legalna definicja koncesji utrudnia jednak rozróżnienie koncesji na roboty budowlane od koncesji na świadczenie usług (a także koncesji a zamówienia publicznego)¹. Powyższa ustawa nie zawiera również regulacji precyzyjnie wskazujących, którą z nich należy zastosować w konkretnym przypadku.