Niespójność przepisów krajowych i unijnych często doprowadza do postawienia zamawiającym zarzutów w zakresie dzielenia przez nich zamówienia w celu uniknięcia stosowania ustawy lub zaniżenia jego wartości.

Legalna definicja robót budowlanych zawarta w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (DzU z 2010 r. nr 113, poz. 759 ze zm.), dalej: pzp, odsyła do definicji robót budowlanych zawartej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (DzU z 2010 r. nr 243, poz. 1623), dalej: pr. bud.

Analiza tych dwóch definicji wskazuje, że ta zawarta w pzp ma charakter szerszy niż określona w pr. bud. Uwzględnia ona bowiem dodatkowo zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych, a także realizację obiektu budowlanego w rozumieniu pr. bud. za pomocą dowolnych środków, zgodnie z wymaganiami określonymi przez zamawiającego.

Problemów interpretacyjnych związanych w szczególności z szacowaniem wartości zamówienia przysparza fakt, że definicja robót budowlanych zawarta w pr. bud. odnosi się do pojedynczego obiektu budowlanego, którym jest budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury. Większość zamawiających ustalała/ustala szacunkową wartość zamówienia na roboty budowlane odrębnie dla każdego pojedynczego obiektu budowlanego, co – biorąc pod uwagę okoliczności poszczególnych przypadków – ma charakter uzasadniony i zgodny z prawem. Takie działanie odpowiada orzecznictwu Głównej Komisji Orzekającej (GKO).