Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies.
Data publikacji: 03-10-2011 | Autor: | Krzysztof Puchacz |
Jedną z najważniejszych cech systemu zamówień publicznych jest zasada istotności –polegająca na ustanowieniu progów kwotowych uzasadniających stosowanie przepisów o zamówieniach publicznych. Dla oceny, czy zachodzi przesłanka wyłączająca zastosowanie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 113, poz. 759 ze zm.), dalej: pzp, ze względu na niską wartość zamówienia, niezbędne jest właściwe ustalenie tej wartości przez zamawiającego.
Stosownie do przepisów art. 32 pzp, podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe wynagrodzenie wykonawcy, bez VAT-u, ustalone przez zamawiającego z należytą starannością. Przez należytą staranność należy rozumieć obiektywnie istniejący wzorzec postępowania, stworzony w celu jak najlepszego, poprawnego ustalenia wartości zamówienia, odnoszący się do staranności obowiązującej w danym rodzaju stosunków. Z art. 32 pzp wynika, że obrana metoda szacowania wartości zamówienia powinna zapewniać zgodność tej wartości z „przeciętną ceną rynkową”, gwarantującą realne pokrycie kosztów spełnienia świadczenia oraz godziwy zysk transakcyjny dla wykonawcy1. Oceniając, czy zamawiający właściwie ustalił wartość zamówienia, należy przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, czy działał w warunkach należytej staranności. Prosta analiza wydatków poniesionych przez zamawiającego w danym roku, polegająca na ustaleniu sumy zamówień danego rodzaju, jest niewystarczająca. To wartość zamówienia ustalona przed udzieleniem zamówienia, a nie wysokość rzeczywiście zrealizowanych wydatków, ma znaczenie dla oceny, czy zachodził obowiązek stosowania pzp.
Analiza wykonania planu finansowego za dany rok wskazuje, że zamawiający zamówił usługi ochrony mienia (obiektów budowlanych) o wartości 14 300 euro. Jeżeli zamawiający, ustalając wartość zamówienia na początku roku, oparł się – zgodnie z art. 34 ust. 1 pkt 1 pzp – na wydatkach poniesionych w roku poprzednim z uwzględnieniem planowanego wskaźnika inflacji i podjął decyzję o niestosowaniu pzp ze względu na niższą od 14 000 euro wartość zamówienia, a następnie w ciągu roku udzielał zamówienia w częściach i na skutek wzrostu cen usług ponad zaplanowany wskaźnik inflacji zrealizował wydatki w sumie przekraczającej 14 000 euro (nie zmieniając przedmiotu zamówienia w porównaniu z momentem, w którym nastąpiło ustalenie wartości zamówienia) – wówczas ciężko będzie udowodnić zamawiającemu brak należytej staranności przy ustalaniu wartości zamówienia i postawić mu zarzut naruszenia zasady powszechności stosowania pzp (mimo tego, że zrealizował wydatki w kwocie przekraczającej 14 000 euro).
Pełna treść artykułu jest dostępna w papierowym wydaniu pisma.
All rights reserved © 2019 Presscom / Miesięcznik Przetargi Publiczne