Wprowadzona nowelizacją z 2008 r. kategoria „innych” omyłek jest częstą przyczyną sporów w zamówieniach publicznych. Analiza orzecznictwa pomaga określić, jakie kategorie błędów można, a jakich nie powinno się poprawiać.

W wyniku uchwalenia ustawy z dnia 4 września 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 171, poz. 1058), która wprowadziła kategorię „innych omyłek” i zlikwidowała zamknięty katalog omyłek rachunkowych podlegających poprawieniu (dawny art. 88 ustawy), przed zamawiającymi stanęły nowe obowiązki związane z analizą możliwości poprawy błędów tego typu. Obecnie ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 113, poz. 759 ze zm.), dalej: pzp, nakłada obowiązek poprawienia trzech rodzajów omyłek:

• oczywistych omyłek pisarskich (art. 87 ust. 2 pkt 1 pzp),
• oczywistych omyłek rachunkowych (art. 87 ust. 2 pkt 2 pzp),
• „innych” omyłek polegających na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujących istotnych zmian w treści oferty (art. 87 ust. 2 pkt 3 pzp).

Ta ostatnia kategoria powoduje często wiele wątpliwości i sporów, które w konsekwencji trafiają do Krajowej Izby Odwoławczej, dalej: KIO. Warto więc przeanalizować najnowsze orzeczenia i spróbować wyciągnąć wnioski, które mogą dać odpowiedź – jakie omyłki zamawiający powinien poprawić, a jakich nie może.

Jednostki miary i poprawianie ceny kosztorysowej

• Wyroku KIO z dnia 5 maja 2011 r. (KIO/822/11)

W związanym z budową obwodnicy miasta postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonym w trybie przetargu nieograniczonego, zamawiający dokonał poprawy m.in. następujących omyłek w ofercie wykonawcy:

• zmienił jednostki miary z m3 na m2, przy czym zmiana prowadziła równocześnie do zmiany ceny jednostkowej lub odpowiednio wartości obmiaru,
• poprawił opis dotyczący oznakowania z „materiały grubowarstwowe chemoutwardzalne gładkie” na „materiały grubowarstwowe chemoutwardzalne – warstwa strukturalna”.