Zamawiający i ubiegający się o zamówienie wykonawcy, jeśli mają dostęp do informacji niejawnych, muszą posiadać świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego.

Sejm RP uchwalił 15 kwietnia 2005 r. ustawę o zmianie ustawy o ochronie informacji niejawnych i niektórych innych ustaw (DzU nr 85, poz. 727 z dnia 16 maja 2005 r.). Weszła ona w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. 16 czerwca 2005 r. Zmieniające się uwarunkowania funkcjonowania państwa, a zwłaszcza systemu ochrony informacji niejawnych, jak również doświadczenia nabyte przez lata obowiązywania dotychczasowej ustawy, spowodowały konieczność dostosowania jej zarówno do obowiązujących przepisów prawnych, jak i realiów funkcjonowania jednostek organizacyjnych, w których są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane informacje niejawne. Dotyczy to więc bezpieczeństwa informacji zarówno w jednostce zamawiającego, jak i wykonawcy.

Zgodnie z przepisami

Zmiany w przepisach dotyczą przede wszystkim trzech sfer bezpieczeństwa informacji niejawnych:

• Bezpieczeństwa osobowego – w ramach postępowań sprawdzających wobec osób wprowadzono nowe instytucje: cofnięcie poświadczenia bezpieczeństwa oraz umorzenie i zawieszenie postępowania. Wydłużony został również okres ważności poświadczeń bezpieczeństwa, a ponadto opracowane zostały nowe wzory ankiet bezpieczeństwa osobowego – różne dla różnych poziomów dostępu.
• Bezpieczeństwa przemysłowego – zmianie uległ cały rozdział. Wprowadzono okresowe świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego wydawane na wniosek samego zainteresowanego wykonawcy (przedsiębiorcy) oraz procedury odwoławcze od odmowy wydania lub cofnięcia świadectwa bezpieczeństwa przemysłowego. Jednocześnie wprowadzono wyższe wskaźniki naliczania opłat za przeprowadzenie postępowania bezpieczeństwa przemysłowego oraz zlikwidowano opłaty za samo wydanie świadectwa.
• Bezpieczeństwa teleinformatycznego – nowe brzmienie nadano również rozdziałowi regulującemu tę sferę ochrony informacji.